“Peki!” der gider,
“Peki!” der susar,
“Peki!” der seversin
ya da bazen vazgeçersin...
Ben vazgeçmezdim sevseydin,
gitmezdim biraz değer verseydin.
Biliyorsun, bütün bir ömür beklerdim
ama ben, senin beni unutmanı yenemedim.
Sana ihtiyacım vardı, sen yoktun.
Bağışla beni, ben artık çok yoruldum.
Sabahları seninle uyanmak istiyordum
ama artık görüyorum sen istemiyorsun.
Ve anlıyorum, artık içinde benim olduğum,
benim olduğun hayaller de kurmuyorsun.
Senden vazgeçmem için her şeyi yaptın.
Beni çok üzdün, üzüyorsun!
Peki, istediğin gibi olsun.
Ben artık gidiyorum, dilerim her şey gönlünce olsun!